Dédé Grützmacher wil passie proeven

Dédé Grützmacher vindt de tijd rijp voor een nieuw  – of liever ‘hernieuwd’ – geluid. In het voorjaar van 2019 opent ze haar eigen galerie. Ze trapt af met een succesvolle expositie van drie Enschedese kunstenaars. In het voormalige Robsonpand – omringd door kunst en ‘vrije creatieve geesten’ – voelt ze zich senang.

door Betty Morsinkhof

Door haar man Willem Migchelbrink raakt Dédé Grützmacher verzeild in de kunstwereld. Tot 1994 heeft het stel een galerie aan huis. Een sterk koppel, hij de kunstschilder en kenner, zij het mensenmens met gevoel voor sfeer en inrichting. In augustus 2016 is Willem haar plotseling ontvallen. Sindsdien probeert Dédé de draad weer op te pakken.

Wijkraad
Als lid van de wijkraad is ze betrokken bij het behoud van het Robsonpand. Woningcorporatie Domijn heeft het industriële erfgoed opgeknapt. Het is opgedeeld in units, waar een bont gezelschap van kunstzinnige, vindingrijke, vrije mensen zijn ding doet. Jonge kunstenaars, een tolk, naaiatelier, architect. En Dédé Grützmacher. “Ik dacht bij mezelf: ‘laat ik eens kijken of ik hier een galerietje kan beginnen’.”

Geschrokken
In mei van dit jaar opent Galerie Dédé Grützmacher de deuren met de eerste expositie na ruim twintig jaar. Ingericht met werk van Ivo Kamphuis, Etta Maduro en Ludmilla van de Spoel. “Er waren zó veel mensen bij de opening. Ik ben er gewoon van geschrokken”, bekent de galeriehoudster. Afgelopen juni heeft ze keramiek van Gerrie Lulof in huis gehaald. Fraai gecombineerd met werk van Anton Heyboer, die overigens net als Dédé is geboren in Indonesië. “Zo’n naam, dat maakt me niet veel uit. Heyboer vind ik een boeiend mens. Nee, niet om zijn vijf bruiden. Dat verhaal kent iedereen. Wat veel mensen niet weten is dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in een werkkamp in Berlijn heeft gezeten. Hij heeft véél meegemaakt. Juist dát wilde ik laten zien”, legt ze uit. “Willem was erg gefascineerd door hem. Hij verzamelde al zijn boeken en had veel belangstelling voor de berekeningen die Heyboer toepaste. Datzelfde deed Willem in zijn werk.”

Passie proeven
Dédé wil ook beginnende kunstenaars – “leeftijd is onbelangrijk” – een podium bieden. “Maar ik moet wel iets hebben met hun werk, los van het feit of ik het zelf zou kopen. In mijn galerie is geen plaats voor hapsnapkunst. Wel voor gedreven kunstenaars die groei vertonen. Ik wil passie proeven! Er zijn enkele veelbelovende talenten die ik volg en wellicht uitnodig om hier te exposeren.” Plannen voor volgende exposities heeft ze genoeg, onder meer een ode aan haar Willem. “De kunst is om werken bijeen te zoeken die bij elkaar passen. Het is een kwestie van de juiste kleurencombinaties, van rangschikken, van een bepaalde setting. Ook bij het inrichten van de exposities wil ik graag anderen de kans geven.”

Fotokunst & sieraden
Tot en met zondag 20 oktober is fotowerk te zien van Jan Broer en sieraden van Ellie Bloemendaal. Beide zijn zich op latere leeftijd gaan wijden aan kunst. De reislustige Jan Broer fotografeert markante gebouwen in onder meer Dubai, zoals de Bursj Khalifa. “Jan maakt bijzondere uitsneden. Hij doet veel met details, lijnen, licht en spiegelingen”, vertelt Dédé. “De sieraden van Ellie zijn gemaakt van polymeer klei. Heel bewerkelijk en verfijnd. Ze gebruikt felle kleuren, maar ook aardetinten en zwartwit combinaties. Voor beide is het de eerste expositie. Jan noemde het gekscherend ‘een debutantenbal’. Een beetje zenuwachtig zijn ze wel. Helemaal niet nodig, want hun werk mag er zijn.”

Galerie Dédé Grützmacher | Blekerstraat 165, 7513 DT  Enschede | M 06-139 870 71 | E dede@dedegrutzmacher.nl | open elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14:00-17:30 uur